Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 grudnia 2009 r. (sygn. akt: I SA/Gd 733/09)
Źródłem przychodów strony skarżącej jest działalność gospodarcza (por. art. 12 ust. 3 updop); strona była przedsiębiorcą, którego celem jest maksymalizacja zysku i prowadzenie prawidłowej gospodarczo działalności. Tak więc działaniem ze wszech miar nie racjonalnym i narażającym podatnika na straty i/lub mniejsze zyski byłoby przeznaczenie zysku nie na działalność gospodarczą pozwalająca na utrzymanie się spółki na rynku a na zapewnie przyszłej wypłaty dywidendy.
Zaciągnięcie przez spółkę kredytu na wypłatę dywidendy należy taktować, jako wydatek związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop, co więcej zaciągnięty przez spółkę kredyt na wypłatę dywidendy w takim przypadku nie tylko zabezpieczy źródło przychodów jakim jest działalność gospodarcza, jak i zapobiegnie utracie płynności finansowej.
Uzasadnionym staje się wobec powyższego stwierdzenie, iż odsetki od kredytu oraz prowizja bankowa i opłata na Bankowy Fundusz Gwarancyjny stanowią wydatek ponoszony na zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodu jakim jest działalność gospodarcza bowiem zaciągnięty kredyt umożliwia spółce bezpieczne zaspokojenie roszczeń z tytułu dywidendy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz