Aby prawidłowo zastosować ten przepis w sprawie, to organy podatkowe
zobowiązane są w toku prowadzonego postępowania podatkowego, po
pierwsze - ustalić, czy przedmiot opodatkowania, jakim jest grunt,
budynek i budowla znajdują się w posiadaniu przedsiębiorcy, i po
drugie, w sytuacji, gdy podatnik podnosi argument, że przedmiot
opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia
działalności gospodarczej ze względów technicznych - ustalić, czy
rzeczywiście dany przedmiot opodatkowania, tj. grunt lub budynek, ze
względów technicznych, nie jest i nie może być wykorzystywany do
prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż w takiej sytuacji -
zgodnie z przepisem art. 5 ustawy - stawka podatku od nieruchomości
będzie taka jak dla gruntów i budynków pozostałych (niższa, niż dla
gruntów i budynków związanych z prowadzeniem działalności
gospodarczej). Ta ostatnia przesłanka, tj. niemożność wykorzystywania
gruntu lub budynku do prowadzenia działalności gospodarczej ze
względów technicznych, jako że zamieszczona jest w przepisie prawa
podatkowego, adresowana jest do organów podatkowych. W tej sytuacji,
organy te zobligowane są w toku prowadzonego postępowania wyjaśnić,
czy rzeczywiście dany przedmiot opodatkowania będący w posiadaniu
przedsiębiorcy ze względów technicznych nie jest i nie może być
wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. Środkami
dowodowymi, z których mogą korzystać organy podatkowe, są wszystkie
dopuszczalne przepisami Ordynacji podatkowej, a w szczególności
oględziny przedmiotu opodatkowania, przesłuchanie strony postępowania
(za jej zgodą), przesłuchanie świadka, czy też powołanie biegłego.
Posiłkowo, organy te mogą posługiwać się także przepisami prawa
budowlanego, które szczegółowo regulują kwestie techniczne budynków, w
tym rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i
ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.).
Ponadto, analiza treści tego uregulowania nie wskazuje, że - aby
organy podatkowe uznały w sprawie zaistnienie przesłanki niemożności
wykorzystywania gruntu lub budynku do prowadzenia działalności
gospodarczej ze względów technicznych - konieczne jest przedłożenie
przez stronę postępowania organom podatkowym dokumentów urzędowych,
czy innych dowodów wskazanych w zaskarżonych decyzjach przez organ
odwoławczy, tj.: stosownej decyzji organu budowlanego, ekspertyzy
rzeczoznawcy budowlanego, opinii technicznej sporządzonej przez
eksperta w dziedzinie budownictwa, itp. z których będzie wynikało, ze
dany budynek nie nadaje się do jakiejkolwiek działalności gospodarczej
z racji złego stanu technicznego. To ostatnie stwierdzenie organu
odwoławczego o konieczności udowodnienia przez podatnika wskazanymi
przez ten organ dowodami przesłanki niemożności wykorzystywania gruntu
lub budynku do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów
technicznych stanowi - według Sądu - nadinterpretację normy prawnej
wynikającej z ww. przepisu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12
stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (analogiczny pogląd
zawarto w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia
11 maja 2006 r., sygn. akt II FSK 688/05).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz