Stosownie do art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają,
stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone
we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do
używania środki trwałe o przewidzianym okresie używania dłuższym niż
rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną
przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane do używania na
podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt
1.
Wykładnia gramatyczna tego przepisu prowadzi do jednego wniosku, że
amortyzować można środek trwały, którego jest się właścicielem lub
użytkownikiem na podstawie wyżej wymienionych umów.
Zgodnie z przepisem art. 210 § 1 ksh, w umowie między spółką a
członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada
nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników.
Powyższy przepis w sposób jednoznaczny określa podmioty uprawnione do
reprezentacji spółki w umowach zawieranych z członkami jej zarządu, są
to rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia
wspólników. Oznacza to, że umowa zawarta między osobami będącymi
jednocześnie firmą małżeńską oraz wspólnikami spółki z o.o. i
członkami jej zarządu jako tzw. "czynność z samym sobą" jest nieważna.
Celem powyższego przepisu jest ochrona interesów spółki z ograniczoną
odpowiedzialności i jej wspólników na wypadek konfliktu interesów,
który może się ujawnić w sytuacji, gdy członek zarządu zawiera umowę
"z samym sobą", a więc w sytuacji, gdy po obu stronach umowy występują
te same osoby (por. wyrok SN z dnia 18 sierpnia 2005 r., sygn. V CK
103/05 i V CK 104/05, z dnia 24 listopada 2005 r. sygn. IV CK 259/05).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz